نذر منافقان (قرآن)نَفَق، ايجاد سوراخى در زمین است كه راه رهايى داشته باشد -همانند سوراخ موش- پايان يافتن و از بين رفتن. نفاق عبارت است از داخل شدن در شرع و دین از راهى و خروج از آن از راه ديگر، اظهار اسلام با اهل آن و مخفى كردن غير اسلام در درون، ظاهر و باطن متفاوت داشتن، دورویی، ریاکاری. [۴]
فرهنگ بزرگ سخن، ج ۸، ص ۷۸۸۲، «نفاق».
نفاق هم در ایمان است، هم طاعات، هم معاشرت با مردم. نفاق اعمّ از ریا است. در این مقاله آیات مرتبط با نذر منافقان معرفی می‌شوند.۱ - نذر منافقاننذر و پیمان برخى منافقان با خدا، مبنى بر انفاق در صورت بهره‌مند شدن از مال و ثروت: يا أَيُّهَا النَّبِيُّ جاهِدِ الْكُفَّارَ وَ الْمُنافِقِينَ ... وَ مِنْهُمْ مَنْ عاهَدَ اللَّهَ لَئِنْ آتانا مِنْ فَضْلِهِ لَنَصَّدَّقَنَ ... اى پيامبر! با كافران و منافقان جهاد كن، و بر آنها سخت‌گير، جايگاهشان جهنم است و چه بد سرنوشتى دارند. به خدا سوگند مى‌خورند كه (سخنان زننده در غياب پیامبر) نگفته‌اند، در حالى كه قطعا سخنان كفر آميز گفته‌اند، و پس از اسلام، کافر شده‌اند، و تصميم (به كار خطرناكى) گرفتند كه به آن نرسيدند، آنها فقط از اين انتقام مى‌گيرند كه خداوند و رسولش آنان را به فضل (و كرم) خود بى‌نياز ساختند! (با اين حال) اگر توبه كنند براى آنها بهتر است، و اگر روى گردانند خداوند آنها را در دنيا و آخرت به مجازات دردناكى کیفر خواهد داد و در سراسر روى زمین نه ولى و حامى دارند و نه ياورى! مبتنى بر يك قول تفسيرى در شأن نزول آيه است. ۲ - پانویس۳ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳۱، ص۲۵۰، برگرفته از مقاله «نذر منافقان». |